spotyka Rzędziana, który opowiada, co mu się przytrafiło - wkradł się w łaski Bohuna, bowiem opatrzył jego rany, i dzięki udawaniu poparcia dla sprawy kozackiej zdołał przeżyć. Teraz jednak zamierza dalej towarzyszyć Polakom, jedzie ze Skrzetuskim do Zbaraża. Wszyscy wiedzą o planach matrymonialnych głównego bohatera i na cześć Skrzetuskiego wydana zostaje uczta, podczas której niespodziewanie przysyła poseł, oznajmiający, że zaatakowano Bar.
Podczas oblężenia miasta Bohun przybywa po Helenę, która na jego widok próbuje popełnić samobójstwo, ale nie trafia. Zakochany w niej człowiek porywa ją i zostawia u wiedźmy Horpyny, mieszkającej w niedostępnej krainie. Helena zamiast podziękować Bohunowi za uratowanie nienawidzi go i odrzuca jego oświadczyny. Martwi się o Skrzetuskiego, ponieważ nie wie, co się z nim teraz dzieje. Jej ukochany na wieść o zdobyciu miasta wpada w rozpacz, widząc to Zagłoba oświadcza, że znajdzie Helenę. Nadchodzą nowe rozkazy Wiśniowieckiego. Bohaterowie wyruszają z pięcioma setkami wojska, by szpiegować kozaków. Oddziały rozdzielają się, a Zagłoba, jako człowiek chętny do zabawy, korzysta z zaproszenia napotkanych weselników. Niespodziewanie odnajduje go Bohun, który pragnie dokonać zemsty na pijanym szlachcicu, ale jego plany pokrzyżuje Michał Wołodyjowski, który przybywa, wezwany przez gości weselnych. Zagłoba i Wołodyjowski przysięgają odnaleźć porwaną dziewczynę. Wyruszają do Zbaraża, a w drodze dochodzi do nich wieść o klęsce pod Piławicami. Teraz kierują się na Lwów, który także jest zagrożony.
Zagłoba i Wołodyjowski jadą do Warszawy, by wziąć udział w sejmie elekcyjnym. Znowu spotykają Bohuna, a Wołodyjowski staje z nim do walki. Zwycięża i ciężko rani Kozaka, zachowuje się jednak honorowo i opatruje jego rany. Dwójka szlachciców udaje
